tyle co trzeba

См. также в других словарях:

• trzeba — 1. «powinno się, należy, wypada» Trzeba myśleć, pracować. Trzeba być uczciwym. Trzeba dodać, przyznać, że… Z tym trzeba ostrożnie. Robić tyle, ile trzeba. ◊ Trzeba być jakimś, kimś (np. bardzo odważnym, bohaterem a. głupim, ślepym), żeby… «tylko… …   Słownik języka polskiego

• tyle — {{/stl 13}}{{stl 8}}licz. M. mos tylu, DCMc. tylu, N. tyloma || tylu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na liczbę, ilość, wielkość czegoś, określoną dla rozmówców na tle danej sytuacji lub kontekstu albo… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• o tyle o ile — {{/stl 13}}{{stl 8}}dop. {{/stl 8}}{{stl 7}} w jakimś stopniu, pod pewnymi warunkami; trochę, mniej więcej (używane często jako sygnał asekurowania się, zastrzeżeń mówiącego) : {{/stl 7}}{{stl 10}}– Wszystko zrozumiałeś? – O tyle o ile. Mogłoby… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dosyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tyle, ile trzeba; wystarczająco; dostatecznie dużo; dość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy masz przy sobie dosyć pieniędzy? Najadłem się dosyć. Mam już dosyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… …   Słownik frazeologiczny

• dosyć — 1. «przysłówek oznaczający: tyle, ile trzeba; dostatecznie, wystarczająco dużo» Mieć dosyć czasu na naukę. Mieć dosyć pieniędzy. Nie móc się dosyć napatrzyć pięknej pannie. ◊ Dosyć, że… «słowem, w każdym razie» ◊ Nie dosyć na tym «nie tylko to,… …   Słownik języka polskiego

• doważyć — dk VIb, doważyćżę, doważyćżysz, doważyćważ, doważyćżył, doważyćżony doważać ndk I, doważyćam, doważyćasz, doważyćają, doważyćaj, doważyćał, doważyćany 1. «zważyć dodatkową ilość» Proszę mi doważyć jeszcze pół kilo mięsa. 2. «naważyć tyle, ile… …   Słownik języka polskiego

• miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary …   Słownik języka polskiego

• naprząść — dk XI, naprząśćprzędę, naprząśćprzędziesz, naprząśćprzędź (naprząśćprządź), naprząśćprządł, naprząśćprzędła, naprząśćprzędli, naprząśćprzędziony a. naprząśćprzędzony, naprząśćprządłszy «uprząść czegoś wiele, uprząść dużo, tyle, ile trzeba»… …   Słownik języka polskiego

• wywczasować się — dk IV, wywczasować sięsuję się, wywczasować sięsujesz się, wywczasować sięsuj się, wywczasować sięował się «wypocząć tyle, ile trzeba; zażyć pod dostatkiem odpoczynku; wyleżeć się i wyspać» …   Słownik języka polskiego

• zadość — daw. «tyle, ile trzeba dla zadowolenia kogoś, czegoś; dość, wystarczająco; aż nadto» dziś tylko w książk. zwrotach: Czynić zadość czemuś (wymaganiom, dążeniom, chęciom itp.) «spełniać, zaspokajać wymagania, dążenia, chęci itp.» ◊Stało się zadość… …   Słownik języka polskiego